• Year
  • 1935/1936
  • Category
  • Broadcast Receiver - or past WW2 Tuner
  • Radiomuseum.org ID
  • 106703

 Technical Specifications

  • Number of Tubes
  • 4
  • Main principle
  • TRF (Tuned-Radio-Frequency but use of regeneration unknown)
  • Wave bands
  • Broadcast, Long Wave and Short Wave.
  • Power type and voltage
  • Alternating Current supply (AC)
  • Loudspeaker
  • Permanent Magnet Dynamic (PDyn) Loudspeaker (moving coil) / Ø 19 cm = 7.5 inch
  • Material
  • Wooden case
  • from Radiomuseum.org
  • Model: Specjal 132Z - Telefunken - Krajowe Zaklady,
  • Shape
  • Tablemodel, low profile (big size).
  • Dimensions (WHD)
  • 450 x 230 x 200 mm / 17.7 x 9.1 x 7.9 inch
  • Price in first year of sale
  • 248.00 zl
  • Source of data
  • -- Collector info (Sammler)
  • Author
  • Model page created by Franz Scharner. See "Data change" for further contributors.

 Collections | Museums | Literature

Collections

The model Specjal is part of the collections of the following members.

 Forum

Forum contributions about this model: Telefunken - Krajowe: Specjal 132Z

Threads: 3 | Posts: 3

           Szanowni milosnicy starej radiotechniki.

W pierwszej czêsci zatytulowanej Polski Telefunken Specjal 132 Z -renowacja ,przedstawilem relacjê z prac przy odbudowie elektroniki  i uruchamianiu tego odbiornika. Kolejnym krokiem  by³a naprawa i odnowienie drewnianej skrzynki .

Etap pierwszy-dokumentuje stan poczåtkowy.

 

Fotografie 1 do 6 przedstawiajå pierwotny stan obudowy

 

 

                               

      

 fot.1- prawy bok                                            fot.2 - Przód                                                              

 

.                             

fot.3 – lewy bok                                           fot. 4 –skala

 

                 

 

                    

                    fot. 5- góra lewa str.                                            Fot. 6- pêkniecie prawy bok

                                                                        -1-

Fotografie 1 – 4 ilustrujåce stan obudowy powtarzam za czêsciå pierwszå opracowania.

Jak widac na  zdjêciach obudowa ma typowe uszkodzenia: jak slady po przedmiocie na górnej powierzchni( prawdopodobnie wilgotnej doniczce z kwiatkiem) oraz  wynikajåce ze sk³adowania w wilgotnych  warunkach  i brutalnego traktowania  po zakonczeniu eksploatacji. Poszczególne elementy by³y rozklejone ,mily widoczne pêkniêcia okleiny (fot.1 , 3 ,5 i 6 ) .W kilku miejscach  wystêpowa³y ubytki okleiny (fot.  2 i 4 ) .Brakowaly: górny szczebel przy glosniku (fot. 2 )oraz prawa ,wykonczona aluminium , listwa ozdobna przy skali (fot. 4 ). Nieoryginalna byla tkanina przy glosniku na skali widac ubytki farby. 

Ze wzglêdu na znaczne uszkodzenia podjålem decyzjê o rozebraniu skrzynki. Rozdzielono wszystkie fragmenty nie po³åczone w trwa³y sposób. Poszczególne elementy zostaly dokladnie oczyszczone i ponownie sklejone. Dorobilem brakujåce czêsci.  

Nastêpnie uzupelnilem ubytki  okleiny.( nalezy uzyc starego forniru, w tym samym gatunku od ,,dawcy,,- innej obudowy.( Po namoczeniu mo¿na bez problemu zdjåc potrzebne kawalki.)

Po usuniêciu starej politury, metodå chemicznå , skrzynkê wyszlifowalem papierem sciernym.

 

                              

               

            

     

                       

                  

 

         fot.7 , 8 i 9- Oszlifowana obudowa, po nalo¿eniu bejcy, przygotowana do  politurowania

                                                   GOTOWY ODBIORNIK

         

                    

                                                     

                                                                       

   

          Fotografie 10 , 11,12 i 13 przedstawiajå gotowy , dzialajåcy odbiornik.

 

            Opracowanie Andrzej Cieslak

           marzec 2007                                                   

 

                                               

 

  

 

 

 

           

 

             

 

                         

                                                           

                                               

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Andrzej Cieslak, 08.Mar.07

Weitere Posts (1) zu diesem Thema.

Szanowni milosnicy starej radiotechniki.

Czêsto w zapomnianych zakamarkach strychu , piwnicy odnajdujemy stare radio. Odzywaja wtedy wspomnienia z dzieciñstwa ,kiedy to wpatrywalismy siê w intrygujaca skrzynkê ,z której wydobywaly siê dzwiêki bajek i muzyka a nasza fascynacjê powodowalo swiecace na zielono magiczne oczko. W kolejnych latach  pojawia©©y siê w domu coraz to nowsze ,doskonalsze radioodbiorniki powodujac odchodzenie w niepamiêc starych modeli. Ogladajac nasze znalezisko zachwycamy siê doskonaloscia formy ,wysoka jakoscia uzytych materialów oraz kunsztem wykonania. ,Niestety czêsto czas ,zle warunki przechowywania,  gryzonie  i szkodniki drewna pozostawily na nim  swoje slady .

W ostatnim czasie trafil w moje rêce stary ,prosty reakcyjny  radiodbiornik wyprodukowany w Polsce w latach 1935-1936 przez Krajowe Towarzystwo Telefunken w Warszawie .Kierujac siê sentymentem i wspomnieniami  podjalem próbê przywrócenia jego dawnej swietnosci.W dalszej czêsci chcialbym podzielic siê swoimi doswiadczeniami. Praca przebiegala w kilku etapach :

Etap pierwszy-udokumentowanie stanu poczatkowego.

 

Fotografie 1 do 4 przedstawiaja  pierwotny stan obudowy

    

                  fot.1- prawy bok                                                               fot.2 - Przód 

     

                                  fot.3 – lewy bok                                                         fot. 4 –skala

                                              

 

  

 

Fotografie 5 do 9 przedstawiaja stan poczatkowy  chassis oraz glosnika

    

            fot. 5 - chassis widok z góry                                        fot. 6 – chassis widok tylu

   

                   fot. 7 – chassis widok od spodu                               fot. 8- chassis w obudowie

 

Poszczególne podzespoly  wymontowane z   odbiornika pokazuje fotografia 9.

 

                    

 

                                                                       fot. 9

 

Etap drugi -renowacja chassis i czêsci elektrycznej odbiornika

  1.Renowacja chassis i czêsci metalowych.

Ocena stanu chassis i próba oczyszczenia z korozji malego fragmentu pokazaly, ze nie da siê uzyskac zadawalajacego rezultatu bez calkowitego rozmontowana odbiornika.( Uwazam , ze decyzjê o rozmontowaniu nalezy podejmowac tylko w ostatecznosci.)

Aby wiernie odbudowaæ uklad elektryczny ponownie sfotografowalem, w dobrej rozdzielczosci, calosc spodu  odbiornika oraz poszczególne jego fragmenty. Na wydrukowanych w duzym formacie zdjêciach ponumerowalem wszystkie detale i polaczenia. Nie dysponujac oryginalnym schematem ideowym ,,zdjalem ,,schemat z odnawianego odbiornika .Jest to prosty reakcyjniak wiêc nie bylo z tym wiêkszego problemu ,Rozmontowujac uklad , nanosilem na wszystkich  detalach  oraz przewodach  polaczeniowych numery  jak na wczesniejszych fotografiach .i schemacie.

Po rozmontowaniu  odbiornika ,metalowe  elementy zostaly oczyszczone z korozji i po odtluszczeniu polakierowane w kolorze oryginalu.

Przebieg procesu renowacji metalowych czêsci przedstawiaja  fotografie 10 i 11,

  

             fot. 10 –chassis po oczyszczeniu                                   fot. 11 –chassis po malowaniu

                    ( metoda piaskowania )

   2.Sprawdzenie lamp.

W podstawkach odbiornika znajdowaly siê lampy : AC2 – 2 sztuki ,RES 164 oraz RGN 354 nie uwidocznione na  zdjêciach.

 Lampy po wyjêciu zostaly umyte, przyklejono obluzowane cokoly , sprawdzono stan  emisji   miernikiem P508 i zakwalifikowano do dalszego montazu..

Uwaga 1).na napisy na bañkach ! – w wiêkszosci lamp  napisy nie sa wodoodporne

2).na czas uruchamiania  odbiornika zalecalbym uzycie lamp zastêpczych na przyklad   wykonanych z . demobilowych , 4 woltowych lamp radzieckich 4¬¨1¬­ , 4¬±1¬­

   3. Sprawdzenie rezystorów i kondensatorów , regeneracja uszkodzonych       elementów.

W odbiorniku zamontowane byly polskie  rezystory i kondensatory firmy Always.

Zmierzylem za pomoca omomierza rezystancjê wszystkich oporników . Wszystkie badane rezystory zakwalifikowalem  do dalszego montazu, poniewaz uzyskane wyniki miescily siê w granicach  ( +,- )10 %  wartosci  nominalnej .

W przypadku stwierdzenia uszkodzenia rezystora ,nie praktykujê  naprawy i stosujê  wymianê na inny , tej samej firmy o identycznym nominale .W ostatecznoœci dopuszczam zastosowanie

rezystora innego producenta ,,z epoki,,.

      W odbiornikach 70-80 letnich regula sa  niesprawne papierowe  kondensatory sprzêgajace i blokowe.. Najczêstsze uszkodzenia to utrata pojemnosci , przebicie lub nadmierna uplywnosc ..Kondensatory ceramiczne i mikowe,  jesli nie maja uszkodzeñ mechanicznych,  po latach najczêsciej pozostaja sprawne.

 Uwaga: pojemnosc wiêksza od nominalnej najczêsciej oznacza uplywnosc!.

Kondensatory  uszkodzone nalezy zregenerowac.

      Najprostszym , skutecznym sposobem jest umieszczenie w obudowie uszkodzonego elementu  wspólczesnego kondensatora  bardzo dobrej jakosci.

Sprawdzonym sposobem usuniêcia uszkodzonego kondensatora ,bez obawy uszkodzenia obudowy ,jest umieszczenie go w goracej wodzie i po uplastycznieniu uszczelniajacej substancji ,ostrozne wypchniêcie srodka. Nastêpnie wstawiamy nowy kondensator o tej samej pojemnosci , o tym samym lub wyzszym napiêciu .( wspólczesne kondensatory bez problemów mieszcza siê w starych obudowach) i uszczelniamy rurkê z obu stron .Mozna uzyc do tego celu  masê odzyskana ze starego kondensatora lub baterii .

.Ta technologia zregenerowalem w moim odbiorniku wszystkie kondensatory sprzêgajace .

 

Oddzielnym problemem jest naprawa kondensatora blokowego. Po wymontowaniu kondensatora ,usuwamy uszkodzony srodek ,myjemy ,czyscimy i odnawiamy obudowê

. Czêsto stosowanym rozwiazaniem bylo równolegle polaczenie lub  wspólna masa dla kilku wewnêtrznych kondensatorów Jeœli na obudowie producent nie opisal wartosci i ukladu polaczeñ usuwajac srodek nalezy robic to bardzo ostroznie, tak by mozliwe bylo odtworzenie polaczeñ. wewnêtrznych

Po ustaleniu wymaganych wartosci pojemnosci zmontowalem kondensator zastêpczy na pomocniczej listwie-fot.12.Wykonalem dodatkowa wkladkê izolacyjna wewnatrz starej obudowy-fot.13

  

       fot.12-gotowy kondensator zastêpczy                         fot.13-wkladka izolacyjna i kond.zastepczy 

 

 

Koñcowy etap to dolutowanie starych wyprowadzeñ , sprawdzenie elektryczne i umieszczenie calosci  w odnowionej obudowie.

Wewnatrz regenerowanego elementu jest 5 kondensatorów , z czego 4 o wspólnej masie.( 2szt. 100 nF, 1 szt.1 mikrofarad, 1 szt. 4 mikrofarady )Oddzielnym jest pierwszy kondensator filtru napiêcia anodowego o pojemnosci.4 mikrofarady.

      fot.14-sprawdzony kondensator                                    fot.15- gotowy kondensator

przed umieszczeniem w obudowie

 

  4.Montaz odbiornika.

Krok pierwszy to montaz glównych elementów jak:transformator sieciowy i glosnikowy ,kondensator strojeniowy z elementami napêdu skali, przelacznik zakresów ,cewki , podstawki lampowe, gniazda antenowe,glosnikowe itp...

Wszystkie elementy musza byc umyte, z naprawionymi powlokami lakierniczymi , mechanizmy sprawne i  nasmarowane .

 Elementy elektryczne jak transformatory ,przelaczniki , potencjometry przed montazem sprawdzamy. Kondensatory strojeniowe i reakcyjne sprawdzamy pod wzglêdem mechanicznym i elektrycznym .(uwaga:zwarcia miêdzy plytkami )

Krok drugi montaz elektryczny, warto wykonywac etapami polaczonymi z jednoczesnym  uruchomieniem zmontowanego fragmentu .Eliminuje to zmudne poszukiwanie ewentualnego blêdu.

 

Proponujê przyjac nastêpujaca kolejnosc montazu i uruchamiania( dotyczy tego modelu ):

1-     Obwód sieciowy : wtyczka ,kabel sieciowy, bezpieczniki, uzwojenie pierwotne transformatora. Sprawdzic dzialanie wylacznika sieciowego, napiêcia na uzwojeniu wtórnym transformatora.

2-     Obwód zarzenia lamp polaczyc odpowiednie wyprowadzenia transformatora  z podstawkami lamp . Sprawdzic poprawnosc  napiêc w podstawkach lamp.

3-     Obwód lampy prostowniczej RGN354 z elementami filtrujacymi napiêcie anodowe. Sprawdzic napiêcie na obu kondensatorach filtru. Uwaga napiêcie bez obciazenia jest wyzsze niz podczas pracy .

4-     Obwód lampy glosnikowej RES 164. Sprawdziæ napiêcia i dzialanie np. reakcjê  na dotykanie siatki lampy , ewentualny przydzwiêk itp.

5-     Obwód przedwzmacniacza m.cz. druga  lampa AC2.Sprawdzic napiêcia i dzialanie.

      W widoczny sposób wzrosnie ,w porównaniu z punktem 4 , czulosc wzmacniacza badana na wejsciu adapterowym.

6-Obwód audionu z reakcja - pierwsza lampa AC2 -zamontowac pozostale elementy .               Sprawdzic napiêcia. Wykonac kontrolê  dzialania odbiornika . Jesli zmontowano odbiornik zgodnie z wczesniej wykonanymi zdjêciami i dokumentacja, ze sprawdzonych elementów wynik bêdzie pozytywny.

 

W podobny sposób mozna odbudowywaæ bardziej zlozone odbiorniki.

 

 

                                           Kolejne fazy montazu  przedstawiam ponizej

  

           fot.16 – montaz listwy z gniazdami                                    fot.17-montaz glównych elementów

  

                 fot.18-obwód RGN354                                                  fot.19- obwód zarzenia

 

 

                                      fot.20 ,21 , 22- zmontowany dzialajacy odbiornik

 

 

 

                                                          

 

 Kolejnym etapem jest  odnowienie drewnianej obudowy .Swoje doswiadczenia i relacjê fotograficzna przedstawiê w czêsci drugiej.

                                      

 Opracowanie Andrzej Cieslak

                                                                                                                                

Pazdziernik 2006

                                                          

Koniec czêsci pierwszej

 

                                                                      

Attachments

Andrzej Cieslak, 24.Oct.06

Weitere Posts (1) zu diesem Thema.

Andrzej Cieslak, 23.Oct.06

Weitere Posts (1) zu diesem Thema.